دیالکتیک هستی و اندیشه در منطق هگل

کتاب «دیالکتیک هستی و اندیشه در منطق هگل» ترجمۀ بخشی از کتاب چارلز تیلور دربارۀ هگل است که به کتاب «علم منطق» هگل پرداخته است. در فضای هگل‌پژوهی، رویکردهای تفسیری متعددی وجود دارد، با این حال تفسیر تیلور از هگل تا حد قابل قبولی تفسیر غالب گشته است. از طرف دیگر، متون پژوهشی دربارۀ کتاب «علم منطق» نسبت به دیگر آثار هگل مانند «پدیدارشناسی روح» بسیار کمترند و این امر به ارزشمندی این کتاب می‌افزاید. غایت اصلی تیلور از نوشتار این کتاب این است که دانشجویان و علاقه‌مندان به فلسفه بتوانند وارد متن کتاب «علم منطق» شوند و از نثر سخت آن عبور کنند. او این کتاب را با یک مفهوم محوری شرح می‌دهد: هستی و اندیشه. منطق هگل، کتابی بنیادی است که به بررسی ماهیت پویا و دیالکتیکی میان هستی و اندیشه می‌پردازد، دو امری که با کانت در غایت جدایی از هم قرار گرفته بودند. مطابق به سه بخش اصلی کتاب «علم منطق»، این کتاب نیز از سه بخش تشکیل شده است: 1. دیالکتیک هستی، 2. دیالکتیک ذات و 3. دیالکتیک مفهوم. در بخش اول تیلور توضیح می‌دهد که هستی با انتزاعی‌ترین و بی‌واسطه‌ترین مقولههای فکر، مانند وجود، نیستی و صیرورت سروکار دارد. او به توضیح ورود هگل به بحث و نحوۀ استفادۀ او از روش دیالکتیکی می‌پردازد و به زبانی روان این بخش از منطق هگل را شرح می‌دهد. بخش دوم، دیالکتیک ذات، در مورد ساختارهای بنیادین وجود است و مفاهیمی همچون اینهمانی و تمایز را در بر می‌گیرد. بخش پایانی علم منطق، دیالکتیک مفهوم، جایی است که منطق هگل به اوج خود می‌رسد، جایی که وجود و ذات به وحدت می‌رسند. به واقع، مفهوم یک امر سوبژکتیو نیست بلکه یک امر فعال است که اصل واقعیت را برمی‌سازد. در نهایت قابل ذکر است که تفسیر همدلانه تیلور، تجزیه و تحلیل جامع و قرار دادن هگل در بافت تاریخی زمانۀ او و توضیح استدلال‌های منطق هگل بدون ساده‌سازی بیش از حد آن‌ها، از مواردی است که منجر به تحسین این کتاب گشته است.